Sakura Ağacı’nın Hikayesi |Bir Hikayesi Var

Japon kültüründe oldukça özel bir yere sahip; dolayısıyla edebi ve felsefi birçok eserden nasibini almış, ilham olmuş bir simge/fenomen.

Koynunda ölümü ve baharı birlikte yaşatan prunus ağacının çiçeklerine verilen isimdir Sakura. Bahar sakuranın dallarında solurken ilk nefesini,
O; baharın kollarında tüm güzelliğini dökerek veda eder.

Bir müjdenin, müjdelediği şeyin kendisinden daha güzel olduğu görülmüş müdür? Belki sakuranın ağırbaşlı siması, müjdelediği; yaratıcının rengarenk düzeni ilkbaharın güzelliğine rakip olabilir.

Ağır ağır açan çiçekleri, en güzel formuna ulaştığında ölüme göz kırparak aniden dökülmeye başlar; herkesin kendince çok özel anlamlar çıkardığı bu çiçeğin izlenmesi, yüzyıllardır Japonlar arasında muhafaza edilmiş bir gelenek. (bkz: hanami)

Her yıl birçok turistin ülkelerine akın etmesine neden olan bu geleneğin, ülkemizde de bir benzerinin gerçekleştirilmesi mümkün olabilir mi? Sakura kadar olmasa da, dünyaya en çok kiraz ihraç eden güzelim ülkemizin kiraz çiçekleri de bir o kadar büyüleyici.

Ezcümle; güzel olan her şeyin bir şekilde son bulduğunu gösterir bize “sakura”. Tüm ihtişamıyla elbet bir gün ölümü tadacak insan gibi. En kariyerli iş adamını da, siyasi bir lideri de, ünlü bir şarkıcıyı da ayırt etmeksizin kucaklarken; geride bıraktıklarıyla anılacağını hatırlatır insana. Ardımızda, veda ederken “sakura” gibi güzellikler bırakmak dileğiyle.